ABR-UASB

از راکتور UASB برای تصفیه فاضلابهای صنعتی و بهداشتی استفاده می‌شود. به طور خلاصه می‌توان راکتور UASB را به عنوان سیستمی در نظر گرفت که در ابتدا فاضلاب از یک لایه لجن که حاوی غلظت بالایی از باکتری است عبور می‌کند. ذرات لجن‌‌ می‌توانند به شکل گرانول باشند ولی گرانول‌ها بر ابر لجن (sludge blanket) برتری دارند. بیشترین میزان حذف آلودگی در بستر لجن اتفاق می‌افتد. قسمت باقیمانده آلودگی از یک لایه توده بیولوژیکی که دانسیته کمتری نسبت به لایه اول دارد عبور می‌کند.
در بالای راکتور جداکننده فازهای گاز- مایع – جامد (GLSS) قرار دارد که ذرات جامد را از گاز و مایع جدا می‌کند و به گاز و مایع اجازه خروج از سیستم را می‌دهد.
در مواردی که محدودیت زمین وجود دارد، از راکتوری با ارتفاع بیشتر استفاده می‌شود تا سطح لازم کاهش یابد. ارتفاع راکتور باید به اندازه‌ای باشد که ارتفاع مناسبی از بستر لجن تشکیل شود تا از کانالیزه شدن فاضلاب جلوگیری شود و سرعت مایع در بالاترین حد ممکن باشد. کمترین ارتفاع بستر لجن 5/1 متر است بنابراین کمترین ارتفاع ممکن راکتور 4 متر است تا فضای کافی برای بستر لجن، ابر لجن و جداکننده GLS وجود داشته باشد. بالاترین ارتفاع راکتور در حدود 8 متر است. به طور میانگین ارتفاع راکتورها بین 5/4 تا 6 متر است. کلیدی‌ترین مزیت استفاده از UASB امکان تصفیه بار COD بالا در مقایسه با دیگر فرآیندهای بی‌‌هوازی می‌باشد. این امر به دلیل توسعه گرانول‌های لجن در این نوع راکتورها می‌باشد.
از راکتور UASB برای تصفیه فاضلابهای صنعتی و بهداشتی استفاده می‌شود. به طور خلاصه می‌توان راکتور UASB را به عنوان سیستمی در نظر گرفت که در ابتدا فاضلاب از یک لایه لجن که حاوی غلظت بالایی از باکتری است عبور می‌کند. ذرات لجن‌‌ می‌توانند به شکل گرانول باشند ولی گرانول‌ها بر ابر لجن (sludge blanket) برتری دارند. بیشترین میزان حذف آلودگی در بستر لجن اتفاق می‌افتد. قسمت باقیمانده آلودگی از یک لایه توده بیولوژیکی که دانسیته کمتری نسبت به لایه اول دارد عبور می‌کند.
در بالای راکتور جداکننده فازهای گاز- مایع – جامد (GLSS) قرار دارد که ذرات جامد را از گاز و مایع جدا می‌کند و به گاز و مایع اجازه خروج از سیستم را می‌دهد.
در مواردی که محدودیت زمین وجود دارد، از راکتوری با ارتفاع بیشتر استفاده می‌شود تا سطح لازم کاهش یابد. ارتفاع راکتور باید به اندازه‌ای باشد که ارتفاع مناسبی از بستر لجن تشکیل شود تا از کانالیزه شدن فاضلاب جلوگیری شود و سرعت مایع در بالاترین حد ممکن باشد. کمترین ارتفاع بستر لجن 5/1 متر است بنابراین کمترین ارتفاع ممکن راکتور 4 متر است تا فضای کافی برای بستر لجن، ابر لجن و جداکننده GLS وجود داشته باشد. بالاترین ارتفاع راکتور در حدود 8 متر است. به طور میانگین ارتفاع راکتورها بین 5/4 تا 6 متر است. کلیدی‌ترین مزیت استفاده از UASB امکان تصفیه بار COD بالا در مقایسه با دیگر فرآیندهای بی‌‌هوازی می‌باشد. این امر به دلیل توسعه گرانول‌های لجن در این نوع راکتورها می‌باشد.